Zeer open asfalt

Zeer open asfalt (ZOA - België) of zeer open asfaltbeton (ZOAB - Nederland), informeel ook wel fluisterasfalt genoemd, is een wegverharding met een hoog percentage holle ruimte (circa 20%). De poreusheid van ZOA(B) wordt bereikt doordat het mengsel relatief veel grof granulaat (steenslag) en relatief weinig fijnere bestanddelen bevat. ZOA(B) heeft dus niet de 'betoneigenschap' van een continue gradering, in tegenstelling tot asfaltbeton.

Dit type wegverharding voorkomt het opspatten van water en reduceert het geluid ten opzichte van een verharding als Dicht asfaltbeton (DAB). ZOA(B) heeft ook nadelen, zo vermindert de geluidsreducerende werking na verloop van tijd. Sinds 1995 gebruikt men dit type asfalt in Nederland, en sporadisch ook in Vlaanderen, als toplaag op autosnelwegen. Op provinciale of gewestelijke wegen wordt het beperkt toegepast en op gemeentelijke wegen vrijwel nooit. De eerste vakken werden in 1973 aangelegd. In Nederland is ongeveer 90% van het snelwegennet verhard met ZOAB. In Vlaanderen is het gebruik van ZOA anno 2014 slechts marginaal.